Relacje wojenne ziemian. Perspektywa dwóch pokoleń

Autor zestawił w swojej książce spisane przed kilkudziesięciu laty wspomnienia ziemian zaangażowanych w działalność konspiracyjnej organizacji Uprawa-Tarcza z zapisem wywiadów, jakie przeprowadził z młodszym pokoleniem ziemiańskich rodzin, z osobami, które w czasie okupacji były w wieku dziecięcym lub młodzieńczym. Konfrontując pamięć dwóch pokoleń o okupacyjnych losach ziemian, ukazał dwie odmienne, ale wzajemnie przenikające się narracje. Został w ten sposób odtworzony możliwie pełny obraz życia podkrakowskich dworów w czasie II wojny światowej.
Wartością książki jest pokazanie różnorodności postaw (od przetrwać po walczyć) i rozmaitej argumentacji używanej przez ziemiaństwo. Kluczowe jest skonfrontowanie pamięci dwóch pokoleń. Te dwie perspektywy osób dojrzałych i młodszych, a niekiedy dorastających dzieci, prowadzą do wykreowania dwóch odmiennych, ale wzajemnie przenikających się narracji.